Ciało ludzkie składa się w ponad 60% z wody. Jest ona więc fundamentalne znaczenie dla dobrego działania organizmu, umożliwiając między innymi krążenie krwi, trawienie, wchłanianie, przeprowadzanie różnorodnych procesów komórkowych i pozwalając na efektywną termoregulację. To jedynie parę przykładów, które pokazują, czemu tak istotne jest picie każdego dnia odpowiedniej liczby wody. Pojawia się natomiast pytanie – którą wodę wybrać? Na rynku osiągalnych jest kilka rodzajów: mineralna, źródlana, stołowa oraz lecznica. W takim razie, która z nich będzie najlepsza? Jeśli chcesz się tego dowiedzieć, to zdecydowanie przeczytaj tenże bardzo ciekawy artykuł.

Woda mineralna a źródlana

Na wstęp warto wyjaśnić czym różnią się te dwa, najbardziej znane typy wód dostępnych w sklepach. Cechą wyróżniającą jest ilość elementów mineralnych, rozpuszczonych w danej wodzie. Dla źródlanej wartość ta jest niska, dzięki czemu jest ona bardziej delikatna, co sprawia, iż nadaje się na przykład do parzenie herbaty oraz kawy. Woda mineralna jest nasycona związkami mineralnymi – w współzależności od stężenia charakteryzuje się wody niskozmineralizowane, średniozmineralizowane oraz wysokozmineralizowane.

Woda mineralna – gazowana, lub niegazowana?

Woda mineralna gazowana to taka, która jest nasycona dwutlenkiem węgla. Jego natężenie może być różne: wody niskonasycone mają natężenie poniżej 1500 mg/l, średnionasycone od blisko 1501 mg/l do 4000 mg/l, natomiast wysokonasycone ponad 4001 mg/l. Taka woda wzmaga apetyt oraz pobudza trawienie, a także mnóstwo osób uważa, iż jest lepszy smak. Należy natomiast pamiętać, iż nie dla wszystkiego jest konieczna – osoby dotknięte zespołem jelita drażliwego lub kłopotami z nadciśnieniem powinny dobrać wodę mineralną niegazowaną.

Woda mineralna – skład

Podstawowe elementy wody mineralnej to: wodorowęglany, fluorki, chlorki, wapń, potas, sód oraz magnez. Wody bogate w wodorowęglany alkalizują kwaśną treść żołądka, więc zalecane są dla kobiet z nadkwasotą. Sód trzyma w systemie odpowiednią równowagę kwasowo-zasadową, ale winno znajdować się wody niskosodowe, z racji na fakt, iż zwykle w diecie jest obecnie duża zawartość tego minerału. Magnez jest potrzebny dla budowy kości i równowagi układu nerwowego oraz mięśniowego. Przy niedoborach pojawiają się skurcze i pełne rozdrażnienie. Fluor także odpowiada za budowę kości oraz zębów, dodatkowo wpływając na gospodarkę wapnia oraz fosforu w systemie.

Woda źródlana

Niska zawartość elementów mineralnych (wynosząca blisko 200-500 mg/l) sprawia, iż woda mineralna że być spożywana bez ograniczeń wiekowych, zdrowotnych lub ilościowych. Dzięki temu pewnie być wykorzystywana do przygotowywania posiłków (w tym tychże dla dzieci), do parzenia herbaty oraz kawy, a również przez kobiety w ciąży. Mimo niskiego mineralizowania ma takie związki jak między innymi magnez, wapń, sód oraz wodorowęglany.

Woda źródlana – gazowana, lub niegazowana?

Chociaż wodę źródlaną można pić bez ograniczeń, to obecnie jej gazowana wersja, może stanowić dla pewnych osób niekorzystna. Podobnie jak w wypadku gazowanej wody mineralnej, nie powinny po nią sięgać osoby mające zespół jelita drażliwego, dzieci lub kobiety karmiące piersią.

O tym, że prawdziwą królową jesieni jest dynia, pamięta każdy z nas. Również wtedy dojrzewają te owoce w naszych ogródkach i wtedy są najsmaczniejsze. Jednak ze względu na wiele dobroczynnych właściwości, jakie posiada dynia, powinna być ona spożywana zdecydowanie częściej niż tylko w samym sezonie dyniowym. Jeśli nie cała dynia, powinniśmy spożywać chociaż jej pestki, które są w stanie zrobić dla nas naprawdę wiele dobrego. To nie tylko bogactwo smaku, witamin oraz minerałów, ale także naprawdę niewiele kalorii, dlatego przypadnie ona do gustu wszystkim osobom na dietach.

Jakie witaminy są zawarte w dyni?

Warto by raczej zapytać, jakich witamin nie znajdziemy w dyni. Otóż najlepszą dla ans jest dynia o intensywnym, pomarańczowym kolorze, ponieważ to w niej znajdziemy najwięcej witamin z grupy B – B1 oraz B2, ale także witaminę A, PP oraz C. jeśli chodzi o składniki mineralne, to przede wszystkim możemy w niej szukać żelaza, potasu, magnezy, wapnia oraz fosforu. Znajdziemy w niej również świetne źródło białka, a także błonnika, niezbędnego dla odpowiedniej regulacji naszego układu pokarmowego. Dynia przypadnie do gustu również wszystkim trzymającym formę – w stu gramach dyni znajdziemy jedynie dwadzieścia osiem kalorii. To także znakomita baza do tworzenia aromatycznych oraz przepysznych dan, których lista naprawdę nie ma końca.

Co dynia daje naszemu zdrowiu?

Przede wszystkim wartości odżywcze zawarte w dyni dbają, żebyśmy nie męczyli się z zaparciami – to wszystko dzięki substancjom balastowym, kore dodatkowo obniżają poziom złego cholesterolu, na czym wielu z nas naprawdę bardzo zależy. Sok z dyni jest moczopędny, dlatego chętnie jest wykorzystywany podczas leczenia chorób związanych z nerkami. Potas, który również jest zawarty w dyni, jest w stanie uregulować naszą gospodarkę wodną w organizmie, a także również działa wspomagająco naprawdę naszych nerek. Dynia może także zapobiegać powstawaniu cukrzycy, gdyż ma działanie obniżające poziom  cukru we krwi.  Nie bez znaczenia pozostaje dynia również dla naszego układu odpornościowego – posiada cynk, selen oraz witaminy C oraz E, które go wspomagają jak najlepsze suplementy diety.  Jest także niezbędnym elementem diety dla panów, ponieważ posiada fitosterole i cynk, te zaś odpowiedzialne są za ochronę gruczołu prostaty przed powiększaniem się. Jeśli chodzi o nasiona, te również mają ogromne zastosowanie nie tylko w kuchni, ale także w medycynie. Znajdujące się w nich składniki wykorzystywane są do regulowania i łagodzenia stanów zapalnych skóry oraz błon śluzowych. W pestkach znajdziemy dodatkowo  niesyntetyzowany kwas linolowy, doskonały element każdej diety. W pestkach są również witaminy A oraz E, a także mikroelementy i substancje, które pomagają usprawniać pracę nerek, działają przeciw rozkurczowo na mięśnie, zapobiegają bolom stawów i nadgarstków. Są świetne także w łagodzeniu stanu, w jakim kobiety znajdują się przed menstruacją. To wszystko sprawia, że dynia powinna na dobre zagościć w naszym menu.

Poporodowe zapalenie tarczycy może przebiegać zarówno tak dyskretnie, że pacjentka nawet nie zauważy u siebie jakichkolwiek objawów choroby, jak i może ono doprowadzać do znacznego zmniejszenia komfortu życia. Jakie są przyczyny i objawy poporodowego zapalenia tarczycy? Jak przebiega leczenie? Poporodowe zapalenie tarczycy (łac. thyreoditis post partum) może przebiegać jako nadczynność tarczycy lub niedoczynność tarczycy, ale i może dochodzić do zmiennego pojawiania się u pacjentek obu wymienionych stanów. Poporodowe zapalenie tarczycy nie zawsze wymaga leczenia, mimo to pacjentki cierpiące na nie zdecydowanie powinny być pod opieką endokrynologa – u części z nich rozwija się bowiem przewlekła niedoczynność tarczycy. Problemy dotyczące funkcjonowania gruczołu tarczowego można zaklasyfikować jako poporodowe zapalenie tarczycy wtedy, kiedy dochodzi do nich w ciągu 12 miesięcy od rozwiązania ciąży. Schorzenie nie jest częste, według statystyk występuje ono u około 5 na 100 kobiet, które niedawno przebyły poród.

Poporodowe zapalenie tarczycy: przyczyny

Dokładna przyczyna pojawiania się u pacjentek poporodowego zapalenia tarczycy do dziś nie została jednoznacznie ustalona. O udział w powstawaniu schorzenia podejrzewa się jednak, zachodzące już po urodzeniu dziecka, zmiany dotyczące funkcji układu odpornościowego. Otóż w trakcie trwania ciąży czynność układu odpornościowego fizjologicznie ulega osłabieniu – ma to na celu sprawienie, aby komórki odpornościowe matki nie traktowały płodu jako źródła obcych antygenów, przeciwko któremu mogłaby być skierowana reakcja odpornościowa prowadząca ostatecznie do obumarcia ciąży. W momencie, kiedy dochodzi już do porodu, przedstawiony powyżej stan przestaje obowiązywać – układ odpornościowy powraca do stanu sprzed ciąży, co więcej – jego czynność może być nawet bardziej nasilona niż przed zajściem w ciążę. Część badaczy przyjmuje właśnie ten patomechanizm, związany z nadreaktywnością układu odpornościowego po ciąży, za przyczynę występowania poporodowego zapalenia tarczycy.

Poporodowe zapalenie tarczycy: leczenie

Poporodowe zapalenie tarczycy nie u każdej pacjentki wymaga leczenia – dotyczy to szczególnie tych chorych, u których objawy nie są znacznie nasilone i u których odchylenia w badaniach laboratoryjny nie są znacznego stopnia. W sytuacji, kiedy dolegliwości są natomiast wyjątkowo wyraźnie wyrażone, możliwe jest stosowanie:
1. w fazie nadczynności tarczycy leków zmniejszających przekształcanie w organizmie tarczycowego T4 do bardziej aktywnego T3 – w tym celu stosuje się, zaliczany do grupy beta-blokerów, propranolol
2. preparatów lewotyroksyny, które stanowią podstawową metodę leczenia fazy niedoczynności tarczycy. Najistotniejsze jest leczenie pacjentek będących w stanie niedoczynności tarczycy. Terapię prowadzi się przez zróżnicowany czas, zazwyczaj sięga on 6-12 miesięcy. Lekarz (bazując na wynikach badań hormonalnych) może po jakimś czasie podjąć próbę odstawienia lewotyroksyny, jednakże w tym okresie pacjentka musi się znajdować początkowo pod jego stałą kontrolą i mieć regularnie (co kilka tygodni) wykonywane badania hormonalne. Dopiero po upewnieniu się, że gospodarka hormonami tarczycy uległa ustabilizowaniu, możliwe staje się całkowite zaprzestanie suplementacji hormonów tarczycowych.

Sposobów na lśniące, jedwabiste oraz naturalne włosy jest mnóstwo. Skutecznych zdecydowanie mniej. A tychże niewymagających wielkich nakładów finansowych tylko parę. Olejek rycynowy a jego funkcjonowanie na włosy znane jest z setek lat, jego wartości doceniane w przemyśle kosmetycznym, chociażby medycznym, a pomimo to rzadko która z kobiet wykorzystuje podczas domowej pielęgnacji tę tropikalną substancję, dostępną w każdej aptece za małe pieniądze.

Olejek rycynowy – czym jest?

Olej rycynowy to oleista ciecz, która pozyskiwana jest z drzewa rycynowego. W nasionach tego drzewa znajduje się toksyczny związek – rycin, który poddany wysokiej obróbce termicznej traci to szkodliwe działanie, a zyskuje cenne wartości stosowane w pielęgnacji naszego ciała.

Olejek rycynowy – idealny specyfik na włosy

Pielęgnacyjne oraz odżywcze wartości olejku rycynowego na włosy są zauważalne już po pierwszym zastosowaniu, przy regularnym stosowaniu oleju rycynowego można spodziewać się większych sukcesów, np.: zahamowanie wypadania włosów, ich wzmocnienie, nawilżenie oraz nabłyszczenie, nadanie im gęstości. Nie można precyzyjnie określić, iż samym olejkiem rycynowym wyleczy się łuszczycę skóry. Jest toż długa przypadłość, jednakże kompresy z oleju rycynowego na podrażnione miejsce minimalizują odczucie pieczenia oraz swędzenia i zmniejszają zaczerwienienie łuszczącego się fragmentu skóry. Lekko podgrzany w letniej wodzie, wtarty w małej liczby zdecydowanie w skórę głowy, olejek rycynowy zmniejsza objawy łuszczycy. Zwykle olejek rycynowy jest wykorzystywany równolegle z innymi zaleceniami dermatologa czy alergologa. Dostępność oraz niska cena olejku rycynowego i nieskomplikowane przygotowanie domowych maseczek z olejkiem rycynowym dodają mu następnych plusów. Cena olejku rycynowego to z kilku do kilkunasty złotych za buteleczkę. Można łatwo sporządzić wartościową miksturę z olejkiem rycynowym oraz bawić się zdrowymi oraz lśniącymi włosami, zwłaszcza po jesienno-zimowych niesprzyjających włosom warunkach pogodowych.

Olejek rycynowy – w jakiej postaci wykorzystywać na włosy?

1. Olejowanie włosów.
Olejowanie jest jedną z bardzo rozpowszechnionych metod pielęgnacji włosów. Natomiast podczas takich zabiegów warto pamiętać o dosyć gęstej konsystencji oleju rycynowego, bo powoduje ona, iż nakładanie nic nie należy do najłatwiejszych. Więc również w celu ułatwienia aplikacji oleju na włosy zajmuje się wcześniejsze jego rozgrzanie czy rozrzedzenie innym olejem np. słonecznikowym. Samo zmycie oleju rycynowego i nie należy do łatwych zadań. Przy jego dokładnym płukaniu należy dokładnie, parę razy umyć głowę. W wypadku olejowania włosów istotne jest też nakładanie samego oleju. Środek należy nałożyć na skórę głowy czy wetrzeć go delikatnie szczoteczką do zębów. O go także nałożyć bezpośrednio na same włosy. By zobaczyć wyraźny efekt takiej pielęgnacji należy wykorzystywać ją przez blisko 3 miesiące.
2. Maseczka na włosy.
Maseczka jest równie skutecznym sposobem poprawiającym kondycję włosów jak oraz samej skóry głowy. Jedną łyżkę oleju rycynowego należy połączyć z żółtkiem jaja, odrobiną odżywki do włosów i nafty kosmetycznej. Wszystkie elementy, dokładnie wymieszane składa się na umyte wcześniej włosy. Maskę należy trzymać pod folią oraz ręcznikiem przez blisko 30 minut. Tego sposobu zabieg poleca się wykorzystywać jeden raz w tygodniu.