Dzieci od najmłodszych lat poznają świat. Chłoną go wszystkimi zmysłami. Głownie przez zabawę. Najprzyjemniejsze wspomnienia dorosłych już ludzi dotyczą okresu przedszkolnego i fascynujących zabaw z rówieśnikami. Podczas zabawy nauka wchodzi do głowy bez oporów.
Kiedy wiedza ma być przyswojona w krótkim czasie najlepiej ująć ja w ramy gry. Dotyczy to dzieci bardzo małych oraz na kolejnych etapach. Nowy nurt znany jest pod nawą gamifikacja. Jest to ujęcie procesu nauki w ramy gry. Zastosowanie mechaniki gier uatrakcyjnia proces nauki i przedłuża zaangażowanie na cały czas uczestnictwa w grze. Gamifikacja w edukacji, ze względu na swą elastyczność formy może być implementowana bez dodatkowych kosztów adaptacji.
Sprawdza się też na innych poziomach wiekowych i płaszczyznach operacyjnych. Gamifikacja w biznesie może skutecznie przeciwdziałać procesowi wypalenia zawodowego dla wielu grup podatnych na tę przypadłość. Nie jest prawdą, że gamifikacja w edukacji wczesnoszkolnej może przeszkadzać w realizacji programu narzuconego przez ministerstwo oświaty.
Angażując w proces nauki o wiele więcej zmysłów usprawnia go i przyspiesza, przez co zyskuje się dodatkowy czas, który może być wykorzystany na wyrównanie poziomów wiedzy z uczniami wymagającymi więcej uwagi. Powstały polskie odpowiedniki nazwy, lecz nie wiadomo czy przyjmą się. Jeden to gryfikacja może być raczej kojarzony z baśniowym stworem. Drugi z nich, grywalizacja, jest bardziej fortunny i powinien być rozpropagowany wśród szerszej grupy użytkowników.
