Niedoczynność tarczycy, czyli niedostateczna ilość wyprodukowanego przez gruczoł hormonu, to schorzenie dotyczące około 5% populacji. Czym jest niedoczynność tarczycy, jakie są jej objawy i sposoby leczenia?
Niedoczynność tarczycy – co to takiego?
Niedoczynność tarczycy spowodowana jest zaburzeniami funkcjonowania podwzgórza i przysadki mózgowej. O niedoczynności tarczycy mówimy wówczas, gdy tarczyca działa w zwolnionym tempie i nie jest w stanie wyprodukować dostatecznie dużej ilości hormonów. Stan ten jest równoznaczny z zaburzeniem funkcjonowania niemal całego organizmu (od tkanki skórnej aż po serce i mózg). Hormony tarczycy odpowiedzialne są między innymi za metabolizm, jeśli więc jest ich za mało, również przemiana materii jest znacznie spowolniona.
Jak rozpoznać niedoczynność tarczycy
Pierwsze symptomy chorobowe przybierają zazwyczaj bardzo łagodną postać i są łatwe do przeoczenia. Objawy nasilają się bardzo powoli i stopniowo. Najczęściej wśród oznak znamionujących niedoczynność tarczycy wymienia się:
– permanentne zmęczenie i senność,
– apatię, stany depresyjne i uczucie przygnębienia,
– otumanienie, zaburzenia koncentracji,
– zwiększona wrażliwość na niską temperaturę,
– nieuzasadniony przyrost wagi ciała,
– bóle i osłabienie mięśni,
– chrypa i stany zapalne gardła,
– przesuszenie oraz osłabienie skóry i włosów,
– podniesiony poziom cholesterolu.
Kto może zachorować na niedoczynność tarczycy?
Niedoczynność tarczycy to często występująca choroba, która w większym stopniu dotyczy kobiet. Ryzyko zachorowania na niedoczynność tarczycy nasila się wraz z wiekiem, a w grupie zwiększonego ryzyka znajdują się kobiety, które ukończyły 60 lat. Prawdopodobieństwo zachorowania na niedoczynność tarczycy wzrasta również u osób cierpiących na: uszkodzenia i zapalenia tarczycy, znaczny niedobór jodu, choroby podwzgórza i przysadki mózgowej, chorobę Hashimoto.
Czy niedoczynność tarczycy może być niebezpieczna?
Bagatelizowana i nieleczona niedoczynność tarczycy może doprowadzić do obrzęku śluzowatego, który wiąże się ze znacznym obniżeniem ciśnienia tętniczego, zaburzeniami i spłyceniem oddechu, utratą ciepłoty ciała, śpiączką, a nawet śmiercią. Niedoczynność tarczycy jest również niebezpieczna dla kobiet w ciąży, ponieważ może wpłynąć na zaburzenia rozwojowe u dziecka. Ponadto skutkiem zaawansowanej niedoczynności tarczycy może być wysięk opłucnowy, ciężka niewydolność serca i kardiomiopatia.
Jak leczyć niedoczynność tarczycy?
Terapia niedoczynności tarczycy może być prowadzona wyłącznie pod stałą kontrolą lekarza. Regularne badania i monitorowanie poziomu hormonów tarczycy pomogą ustalić właściwe leczenie polegające na stosowaniu syntetycznych hormonów. W wielu przypadkach okazuje się, że leki trzeba zażywać do końca życia. Jednak metoda ta jest nieskomplikowana, bezpieczna i daje bardzo dobre rezultaty.
Jak uchronić się przed niedoczynnością tarczycy?
Niedoczynność tarczycy to schorzenie, którego w wielu przypadkach nie sposób uniknąć. Dzieje się tak na przykład w przypadku osób cierpiących na chorobę Hashimoto – niedoczynność tarczycy to jeden z jej skutków. Jedynym sposobem jest regularne badanie poziomu hormonów tarczycy i jak najszybsze podejmowanie leczenie w razie wystąpienia nieprawidłowości.
