Rumień zakaźny, znany również jako „piąta choroba”, to jedna z najbardziej popularnych chorób wirusowych wieku dziecięcego. Czym jest rumień zakaźnym czy trzeba się go obawiać i jak go uniknąć?
Rumień zakaźny – co to takiego?
Dzieci skazane są na przebycie pewnych chorób, których nie da się (a nawet nie powinno się) uniknąć. Obok popularnych różyczki, odry, szkarlatyny i trzydniówki, dzieci (niekiedy również dorośli) narażone są również na rumień zakaźny, czyli infekcję spowodowaną parwowirusem B19. Choroba przybiera z reguły niegroźną postać, często przebiega bardzo łagodnie, a nawet bezobjawowo. Dość często rumieniowi zakaźnemu towarzyszy wysypka, widoczna szczególnie na policzkach.
Jak rozpoznać rumień zakaźny?
Najbardziej charakterystycznym objawem rumienia zakaźnego, jest czerwonosina wysypka pojawiająca się najpierw na policzkach i twarzy, a następnie rozprzestrzeniająca się na resztę ciała, głównie tułów, pośladki i uda. Ponadto wśród symptomów towarzyszących rumieniowi zakaźnemu należy wymienić niewielką gorączkę, ból głowy, gardła i stawów, zaburzenia pracy żołądka i nudności, swędzenie skóry, a także ogólne zmęczenie i rozbicie, podobne do początkowej fazy grypy.
Kto jest narażony na rumień zakaźny?
Rumień zakaźny, choć niekiedy dotyka dorosłych, jest chorobą wieku dziecięcego i występuje między 4. a 10. rokiem życia, a przenoszony jest drogą kropelkową. Jak każda choroba wirusowa, również rumień zakaźny atakuje głównie osoby o obniżonej odporności. Największą liczbę zachorowań odnotowuje się wiosną i zimą, gdy organizm jest szczególnie osłabiony i podatny na infekcje.
Czy rumień zakaźny może być groźny?
Jak już wspomniano, zazwyczaj rumień zakaźny ma łagodny i bezobjawowy przebieg. Jednak rumień zakaźny stanowi szczególne zagrożenie dla osób cierpiących na anemię, zwłaszcza anemię sierpowatą. Choroba ta spowalnia, a nawet zupełnie zatrzymuje wytwarzanie czerwonych krwinek, których ilość w organizmie osoby chorej na anemię już i tak jest znacznie obniżona. Skutkiem takiego stanu rzeczy będzie poważne pogorszenie stanu zdrowia. Z tych samych powodów rumień zakaźny jest również niebezpieczny dla kobiet ciąży, ponieważ może niekorzystnie wpłynąć na ilość i jakość czerwonych krwinek płodu, a w konsekwencji uszkodzić płód i wywołać różnorodne problemy zdrowotne u dziecka, a nawet doprowadzić do obumarcia ciąży.
Jak leczy się rumień zakaźny?
W przypadku łagodnej odmiany, rumień zakaźny jest chorobą, którą leczy się wyłącznie objawowo, na przykład poprzez stosowanie leków przeciwbólowych. Gdy jednak na rumień zakaźny choruje osoba z silną anemią lub kobieta w ciąży, niezbędna będzie pomoc medyczna, a nawet pobyt w szpitalu i transfuzja krwi. Pacjenci ze szczególnymi dysfunkcjami układu odpornościowego mogą dostać przeciwciała wspierające i przyspieszające walkę z infekcją. Czerwonosine plamy towarzyszące rumieniowi zakaźnemu utrzymują się na skórze od 4 do 14 dni i stopniowo same zanikają.
Jak uchronić się przed rumieniem zakaźnym?
Podobnie jak w przypadku różyczki czy trzydniówki, również przed rumieniem zakaźnym nie można zabezpieczyć się za pomocą szczepionki. Nie jest to nawet wskazane, ponieważ tego typu infekcje wirusowe znacznie łatwiej i bezpieczniej przechodzi się w wieku dziecięcym. Jedynym sposobem minimalizującym ryzyko zachorowania jest szczególna troska o higienę, częste mycie rąk i unikanie zainfekowanych osób i miejsc.