Jednym z ważniejszych utworów w Średniowieczu jest:
„Lament świętokrzyski”, jest to utwór anonimowy, który nawiązuje do popularnych w tamtych czasach tak zwanych planktów, czyli monologów Marii, która cierpiała pod krzyżem. Sam w sobie monolog jest liryczny zrozpaczonej matki. Ból przekracza ludzką wytrzymałość, która jest bezsilna ponieważ matka musi patrzeć na cierpienie swojego ukochanego syna, historia porusza nie jedno serce. Kolejnym utworek wybranym jest „Dialog mistrza i Polikarpa ze Śmiercią”. Jest to wiersz, który przedstawia podstawy chrześcijańskiej nauki o rzeczach ostatecznych między innymi o śmierci, sądzie i życiu pozagrobowym. Wiersz wskazuje nam powszechność śmierci, równość wobec niej wszystkich ludzi, marność, oraz dobór ostateczny. Sam utwór przetrwał wiele lat i opowiada o wielkim mędrcu zwanym Polikarp, który prosił Boga o możliwość zobaczenia śmierci za swego życia. Sam Bóg wysłuchał, i Polikarpa nawiedziła Śmierć, wyglądała mniej więcej tak: przerażająca, bardzo chuda, blada kobieta bez końcówki nosa, z oczy jej wypływała krew, sama postać przedstawiała rozkładające się zwłoki. W swoim wyposażeniu trzymała kosę, kosa symbolizowała nieograniczoną potęgę, władzę nad wszystkimi ludźmi, oraz żyjącymi stworzeniami. Śmierć podczas rozmowy z Polikarpem groziła wszystkim ludziom, wyliczała im grzechy, i zapewniała, że nikt nie uniknie kosy, nie ważne na jakiej pozycji materialnej jest. Według Śmierć na nic nie pomogą lekarze, leki. Śmierć jest sługą Bożą więc ludzka natura nie pomoże uniknąć sądu ostatecznego.
„Legenda o świętym Aleksym” to kolejne dzieło, które jest bardzo ważne w dobie średniowiecza. Jest to polska wersja średniowieczna, w której możemy się dowiedzieć o bożym człowieku, który wywodził się z Syrii. Sam święty Aleksy nigdy nie istniał, był to wzór postaci, który został zaczerpnięty z kultury Indii i został przeniesiony na Bliski Wschód, a stamtąd do Europy. Autor utwory nie jest znany, sam tekst zachował się bez zakończenia. Owy zapis opiera się znacznie na starszym zapisie na przekładzie znacznie starszego oryginału. Postać samego Aleksego cieszyła się wielkim uznaniem w dobie średniowiecza. Opowieść o świętym Aleksym propaguje ewangelicznie ideały: czystość, zarówno duchową jak i cielesną, dobrowolne wyrzeczenie się bogactwa, ubóstwo, pogardę dla dóbr materialnych na rzecz życia w ubóstwie. Święty Aleksy bez reszty oddał się Bogu, poświęcił wszystko dla niego.
To jest tylko parę przykładów utwór jakie zapadły głęboko w pamięć z epoko średniowiecza, są to utworu, w którym głównym motywem jest Bóg, śmierć, i ludzie którzy oddali się mu bez końca.
